Biografia fikcyjnego „narodowego poety Quebeku”, duchowego spadkobiercy Gide’a, Geneta i Giona. Jest to opowieść o szaleństwie jako rewersie wrażliwości, o potrzebie miłości w najrozmaitszych jej obliczach i o nieustannym poszukiwaniu dróg powrotu do ziemskiego raju, z którego wszyscy jesteśmy wygnańcami. Nostalgia przeplata się tu z humorem, a przepiękne stylistycznie obrazy quebeckiej przyrody z rozległym, iście proustowskim wglądem w ludzkie wnętrza.

Pierwsza powieść Roberta Lalonde’a przełożona na język polski to zarazem jego największe osiągnięcie artystyczne, uhonorowane Nagrodą Gubernatora Generalnego Kanady i Nagrodą Jeana Hamelina.

Książka opublikowana wspólnie z Wydawnictwem w Podwórku.