Śląskie straszki. Demonologia ludowa w nauczaniu języka polskiego jako obcego

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Szczegóły dotyczące monografii
Streszczenie
Śląskie straszki. Demonologia ludowa w nauczaniu języka polskiego jako obcego wykorzystuje glottodydaktyczny potencjał śląskich opowieści o istotach nadprzyrodzonych. Książka przedstawia kulturę Górnego Śląska z perspektywy demonologii ludowej, a także możliwości jej wykorzystania w nauczaniu języka polskiego jako obcego. Publikacja łączy zatem wiedzę o śląskich demonach z jej praktycznym wykorzystaniem. Historie dotyczące niezwykłych postaci stały się inspiracją do ukazania współczesnych losów śląskich demonów i półdemonów. Autor, oprócz omówienia każdego z pięciu demonów (Utopka, Skarbka, Beboka, Chabernicy i Heksy), napisał teksty o nadprzyrodzonych postaciach, na podstawie których opracował ćwiczenia językowe. Każdy rozdział zawiera historię związaną z daną postacią oraz propozycje zadań, które należy wykonać zarówno przed lekturą tekstu, jak i po niej (rozumienie tekstu, ćwiczenia leksykalno-gramatyczne, pisanie, mówienie). Ostatni, dodatkowy rozdział przybliża fenomen postaci Beboka w przestrzeni miejskiej Katowic – dzięki ćwiczeniom zamieszczonym w tej części książki obcokrajowiec może zrozumieć popkulturową obecność demona w krajobrazie kulturowym Górnego Śląska. Śląskie straszki realizują zatem założenia kompetencji językowo-kulturowej, w myśl której nauka polszczyzny to nie tylko znajomość systemu językowego, ale także realiów kulturowych.
