W książce analizuję konkretne narracje oparte na gatunkowym schemacie, w którym mimo wszystko powinien dominować wątek wyjaśnienia sprawy przestępstwa wyjątkowo drastycznego – morderstwa. Przyjąłem założenie, że każda z analizowanych opowieści albo w pełni realizuje ten schemat, albo w znacznym stopniu jest wobec niego opozycyjna. Staram się zatem pokazać istotę serialu kryminalnego, tzn. zbrodnię i związane z nią konsekwencje społeczne, kulturowe, ekonomiczne. W dużej mierze są to w mojej propozycji zwierciadła współczesnego społeczeństwa – niezależnie od kostiumu (etno, historycznego, wielkomiejskiej narracji czy Polski B). Zwracam również uwagę na swoistą precyzję wypowiedzi serialowej – ilość odcinków, decyzje lokacyjne czy obsadowe. Ten wybór jest jedynie zapowiedzią dalszych działań – traktuję tę niewielką monografię, jak pierwszą część trzyczęściowej opowieści o polskich serialach (obok kryminałów – thrillery, seriale obyczajowe i romanse), które w ostatnich latach zainteresowały, spolaryzowały polską widownię.